Prace domowe:Slytherin

Tu (mam nadzieje że najlepsze ;-) ) prace domowe składają ślizgoni

Mój ulubiony zwierzak magiczny to Hipogryf

Bardzo interesują mnie hipogryfy, są dość mądre, sprytne i zwinne. Nie są łatwowierne bez ukłonu nie podejdziesz :-). Podoba mi się budowa hipogryfa, ma głowę, przednie nogi i skrzydła olbrzymiego orla, a tułów konia. Jeden z niewielu stworzeń magicznych, które da się oswoić ale mogą go oswoić tylko specjaliści od stworzeń np. Hagrid, który zna stworzenia od dziecka :-). Jeśli hipogryf się ukłoni, można się zbliżyć bez obawy i można go pogłaskać po głowie albo po fajnym dziobie. Hipogryfy robią gniazda na ziemi, w połowie są końmi ale też orłem. Jedzą ptaki, małe ssaki i owady. Jest jednym z największych ptaków na ziemi. Ma pięknie upierzoną sierść.

Skończyłem :-)

opisać w 5-10 zdaniach swoje ulubione zwierze

Moim ulubionym zwierzaczkiem jest :Druzgotek

DRUZGOTEK
Ten rogaty, bladozielony demon wodny jest spotykany w je-
ziorach całej Wielkiej Brytanii i Irlandii. Żywi się małymi
rybami. Jest agresywny zarówno w stosunku do czarodzie-
jów, jak i mugoli, bywa natomiast udomawiany przez tryto-
ny. Druzgotek ma bardzo długie palce, które, chociaż mają
silny chwyt, łatwo złamać.

ELF
Elf jest małym, ozdobnym zwierzątkiem o słabo rozwinię-
tej inteligencji . Używane lub wyczarowywane przez cza-
rodziejów do celów dekoracyjnych, elfy zamieszkują lasy
i polany. Z wyglądu przypominają maleńkiego człowiecz-
ka, ich wzrost waha się od jednego do pięciu cali. Mają
duże, podobne do owadzich skrzydła, przezroczyste lub
mieniące się kolorami tęczy.
Elfy dysponują słabym rodzajem magii, dzięki której
mogą odstraszać takie drapieżniki jak lelek wróżebnik. Są
z natury bardzo kłótliwe, ale ich wyjątkowa próżność spra-
wia, że zawsze można je namówić do występowania w cha-
rakterze ornamentu. Chociaż mają humanoidalne kształty,
nie potrafią mówić. Komunikują się między sobą za po-
mocą wysokich, brzęczących dźwięków.
Elfy składają do pięćdziesięciu jaj po spodniej stronie liś-
ci. Z jaj wykluwają się jaskrawo ubarwione larwy. Po sze-
ściu, dziesięciu dniach przędą sobie kokon, z którego po
miesiącu wyłania się w pełni uformowany, uskrzydlony
osobnik.

Moim ulubionym zwierzęciem jest Feniks-
Feniks jest to ptak wielkości łabędzia w kolorze szkarłatu, wyróżnia go piękny złoty ogon i mocne szpony i nieograniczona siła, która pomaga przenosić mu duże ciężary . Feniks jest zwierzęciem nieśmiertelnym tzn. Gdy nadchodzi śmierć feniksa, ulega on samo-spaleniu, a następnie odradza się ze popiołów. Dlatego feniks w mitologii był uznawany za symbol nieśmiertelności. Feniks są rzadko spotykane, a ich wyjątkowość wzbudza nie małe emocje. Patki te są bardzo wierne swoim właścicielom i ich przyjaciołom, czego byliśmy świadkami w 2 i 6 części przygód Harry’ego Pottera. Feniksy posiadają umiejętność teleportacji. Łzy feniksa mogą uzdrawiać. Ten mitologiczny ptak jest bardzo ciężki w oswojeniu, a udaj się to tylko naprawdę potężnym czarodziejom o czystym sercu, jakim był Albus Dumbledore.

Akromantula
Akromantula jest pochodzącym z Borneo gigantycznym ośmiookim pająkiem, który może się posługiwać ludzką mową. Jego cechami szczególnymi są grube czarne włosy pokrywające całe ciało, rozstaw nóg osiągający do 15 stóp oraz szczypce które wydają charakterystyczny klekot kiedy jest podekscytowana lub zła. Jest mięsożerna i atakuje zazwyczaj duże ofiary. Tka na ziemi kopulaste pajęczyny. Samica za jednym razem składa do stu jaj. Prawdopodobnie zwierzę to zostało wyhodowane przez czarodziejów za pomocą magii w celu pilnowania domów lub skarbów. Jego jaja zostały zaliczone do towarów niewymienialnych klasy A (co oznacza, że grożą bardzo wysokie kary za ich sprzedaż, przemyt, import i eksport).

Bazyliszek- wśród wielu wzbudzających lęk bestii i potworów, które legną się w naszym kraju, nie ma dziwniejszego i bardziej złowrogiego stworzenia od bazyliszka, nazywanego również „Królem Węży”. Wąż ów, który może osiągać olbrzymie rozmiary i żyć wiele setek lat, rodzi się z kurzego jajka podłożonego ropusze. Zadziwiające są jego sposoby uśmiercania ofiar, bo prócz jadowitych kłów bazyliszek dysponuje śmiertelnym spojrzeniem, a ten, w kim utkwi swoje złowrogie ślepia, pada natychmiast trupem. Bazyliszek jest śmiertelnym wrogiem pająków, które uciekają przed nim w popłochu, a on sam lęka się jedynie piania koguta, które jest dla niego zgubne.